Yusuf’un Yükseltilmesi

Joseph's Exaltation

Yaratılış 40-42

Dinleyici dostlar, size esenlik olsun.

Ön gördüğü doğruluk yolunu herkesin anlamasını ve bu yola boyun eğmesini isteyen ve O’nun ile sonsuza kadar gerçek esenliğe sahip olmasını arzulayan esenlik Rabbi Tanrı’nın adı ile sizleri selamlıyoruz. Doğruluk Yolu adlı programınızı sunmak üzere sizlerle tekrar beraber olabildiğimiz için mutluyuz.

Son dersimizde, Yakup’un on iki oğlundan on birincisi olan Yusuf’u tanımaya başladık. Yusuf’un, bir gün, kardeşlerinin onun önünde nasıl eğileceklerini bildiren düşünü okuduk. Yusuf’un kardeşleri onun düşüne inanmadılar. Ama yine de biz bugün erkek kardeşlerinin gelip Yusuf’un önünde eğilmelerini sağlayarak Tanrı’nın Yusuf’un düşünü nasıl yerine getirdiğini göreceğiz.

Daha önce öğrenmiş olduğumuz gibi, Yusuf’un ağabeyleri gördüğü düşlerden ötürü ondan nefret ettiler ve ona zulmettiler. Ona öylesine büyük öfke ve kıskançlık duyuyorlardı ki, İsmail’in soyundan olan bazı tüccarlara onu bir köle olarak satacak kadar ileri gittiler. İsmaililer Yusuf’u alarak Mısır’a götürdüler ve onu Mısır kralı Firavun’un görevlilerinden birine sattılar. Yusuf’a gelince, o yaptığı işte sadık ve dürüst bir hizmetkar oldu, çünkü Tanrı ile yürüdü. Yusuf aynı zamanda çok da yakışıklıydı, ve bu yüzden efendisinin karısı ona şehvet duydu ve onun ile yatmak istedi. Ama Yusuf reddetti, ve kadına şöyle karşılık verdi: “Nasıl böyle bir kötülük yapar ve Tanrı’ya karşı günah işlerim?” Yusuf, onun ile zina etmeyi reddettiği zaman kadın Yusuf’un aleyhinde konuştu ve onu zindana attırdı. Ama Yusuf yine de, kısa bir süre için günahın verdiği zevkleri tatmaktansa zindana gitmeyi tercih etti. Yusuf, Tanrı’ya yaşamındaki ilk yeri verdi. Yusuf iki yıl boyunca zindanda kaldı, ama Tanrı onu unutmamıştı.

O zaman şimdi Tevrat’ta devam edelim ve Tanrı’nın, Yusuf’un koşullarını nasıl değiştirdiğini görelim. Yaratılış kitabının kırk birinci bölümünü okuyoruz. Kutsal Yazılar şöyle der:

(Yaratılış 41) ¹(Böylece, Yusuf zindana atıldıktan tam iki yıl sonra, Mısır kralı Firavun, bir düş gördü): Nil ırmağının kıyısında duruyordu. ²Irmaktan güzel ve semiz yedi inek çıktı. Sazlar arasında otlamaya başladılar. ³Sonra yedi çirkin ve cılız inek çıktı. Irmağın kıyısında öbür ineklerin yanında durdular. ⁴Çirkin ve cılız inekler güzel ve semiz yedi ineği yiyince, firavun uyandı. ⁵Yine uykuya daldı, bu kez başka bir düş gördü: Bir sapta yedi güzel ve dolgun başak bitti.⁶ Sonra cılız ve doğu rüzgarı ile kavrulmuş yedi başak daha bitti. ⁷Cılız başaklar, yedi güzel ve dolgun başağı yuttular. Firavun uyandı, düş gördüğünü anladı. ⁸Sabah uyandığında, kaygılıydı. Bütün Mısırlı bilgeleri, büyücüleri çağırttı. Onlara gördüğü düşleri anlattı. Ama hiç biri firavunun düşlerini yorumlayamadı.

⁹Bu arada baş saki firavuna, ‘Bugün suçumu itiraf etmeliyim’ dedi, ¹⁰‘Kullarına – bana ve fırıncı başına – öfkelenince bizi zindana, muhafız birliği komutanının evine kapattın. ¹¹Bir gece ikimiz de düş gördük. Düşlerimiz farklı anlamlar taşıyordu. ¹²Orada bizimle birlikte muhafız birliği komutanının kölesi İbrani bir genç vardı. Gördüğümüz düşleri ona anlattık. Bize bir bir yorumladı. ¹³Her şey onun yorumladığı gibi çıktı: Ben görevime döndüm, fırıncı başı ise asıldı.

¹⁴Firavun Yusuf’u çağırttı. Hemen onu zindandan çıkarttılar. Yusuf traş olup giysilerini değiştirdikten sonra firavunun huzuruna çıktı. ¹⁵Firavun Yusuf’a, ‘Bir düş gördüm’ dedi, ‘Ama kimse yorumlayamadı. Duyduğun her düşü yorumlayabildiğini işittim.’ Yusuf, ¹⁶‘Ben yorumlayamam’ dedi, ‘ama Firavuna en uygun yorumu Tanrı yapacaktır.’

Sonra Firavun düşünü Yusuf’ tekrar anlattı. Anlattıktan sonra Yusuf’a şöyle dedi:

²⁴Büyücülere bunu anlattım. Ama hiç biri yorumlayamadı. ²⁵Yusuf, ‘Efendim, iki düş de aynı anlamı taşıyor’ dedi, ‘Tanrı ne yapacağını sana bildirmiş. ²⁶Yedi güzel inek yedi yıl demektir. Yedi güzel başak da yedi yıl anlamına gelir. İki düş de aynı anlama geliyor. ²⁷Daha sonra çıkan yedi cılız, çirkin inek ve doğu rüzgarının kavurduğu yedi solgun başak ise yedi yıl kıtlık olacağı anlamına gelir. ²⁸Söylediğim gibi, Tanrı ne yapacağını sana göstermiş. ²⁹Mısır’da yedi yıl bolluk olacak. ³⁰Sonra yedi yıl öyle bir kıtlık olacak ki, bolluk yılları hiç anımsanmayacak. Çünkü kıtlık ülkeyi kasıp kavuracak. ³¹Ardından gelen kıtlık bolluğu unutturacak, çünkü çok şiddetli olacak. ³²Bu konuda iki kez düş görmenin anlamı, Tanrı’nın kesin kararını verdiğini ve bu kararını en kısa zamanda uygulayacağını gösteriyor. ³³Şimdi firavunun akıllı, bilgili bir adam bulup onu Mısır’ın başına getirmesi gerekir. ³⁴Ülke çapında adamlar görevlendirmeli, bu adamlar yedi bolluk yılı boyunca ürünlerin beşte birini toplamalı. ³⁵Gelecek verimli yılların bütün yiyeceğini toplasınlar, firavunun yönetimi altında kentlerde depolayıp korusunlar. ³⁶Bu yiyecek, gelecek yedi kıtlık yılı boyunca Mısır’da ihtiyat olarak kullanılacak, ülke kıtlıktan kırılmayacak.’

³⁷Bu öneri firavun ile görevlilerine iyi göründü. ³⁸Firavun görevlilerine, ‘Bu adam gibi Tanrı Ruhu’na sahip birini bulabilir miyiz?’ diye sordu. ³⁹Sonra Yusuf’a, ‘Madem Tanrı bütün bunları sana açıkladı, senden daha akıllısı, bilgilisi yoktur’ dedi, ⁴⁰‘Sarayımın yönetimini sana vereceğim. Bütün halkım buyruklarına uyacak. Tahttan başka senden üstünlüğüm olmayacak.

⁴¹Seni bütün Mısır’a yönetici atıyorum.’ ⁴²Sonra, mührünü parmağından çıkarıp Yusuf’un parmağına taktı. Ona ince ketenden giysi giydirdi. Boynuna altın zincir taktı. ⁴³Onu kendi yardımcısının arabasına bindirdi. Yusuf’un önünde, ‘Yol açın!’ diye bağırdılar. Böylece Firavun ona bütün Mısır’ın yönetimini verdi. ⁴⁴Firavun Yusuf’a, ‘Firavun benim’ dedi, ‘Ama Mısır’da senden izinsiz kimse elini ayağını oynatmayacak.’ ⁴⁵Yusuf’un adını Safenat-Paneah ( Yaşam-Koruyucusu anlamına gelir) koydu. On kentinin (Heliopolis olarak da bilinir) kahini Potifera’nın kızı Asenat’ı da ona karı olarak verdi. Yusuf ülkeyi boydan boya dolaştı. ⁴⁶Yusuf firavunun hizmetine girdiğinde otuz yaşındaydı. Firavunun huzurundan ayrıldıktan sonra bütün Mısır’ı dolaştı. ⁴⁷Yedi bolluk yılı boyunca toprak çok ürün verdi. ⁴⁸Yusuf Mısır’da yedi yıl içinde yetişen bütün ürünleri toplayıp kentlerde depoladı. Her kente o kentin çevresinde yetişen tarlalarda yetişen ürünleri koydu. ⁴⁹Denizin kumu kadar çok buğday depoladı; öyle ki, ölçmekten vazgeçti. Çünkü buğday ölçülemeyecek kadar çoktu. ⁵⁰Kıtlık yılları başlamadan, On kentinin kahini Potifera’nın kızı Asenat Yusuf’a iki erkek çocuk doğurdu. ⁵¹Yusuf, ilk oğlunun adını Manaşşe koydu. ‘Tanrı bana bütün acılarımı ve babamın ailesini unutturdu’ dedi.’⁵²Tanrı, sıkıntı çektiğim ülkede beni verimli kıldı’ diyerek ikinci oğlunun adını Efrayim koydu.

⁵³Mısır’da yedi bolluk yılı sona erdi. ⁵⁴Yusuf’un söylemiş olduğu gibi yedi kıtlık yılı baş gösterdi. Bütün ülkelerde kıtlık vardı, ama Mısır’ın her yanında yiyecek bulunuyordu. ⁵⁵Mısırlılar aç kalınca Firavun’a yakardılar. Firavun, ‘Yusuf’a gidin’ dedi, ‘O size ne derse öyle yapın.’ ⁵⁶Kıtlık bütün ülkeyi sarınca, Yusuf depoları açıp Mısırlılara buğday satmaya başladı. Çünkü kıtlık Mısır’ı boydan boya kavuruyordu. ⁵⁷Bütün ülkelerden insanlar da buğday satın almak için Mısır’a, Yusuf’a geliyorlardı. Çünkü kıtlık bütün dünyayı sarmıştı ve şiddetliydi.

(Yaratılış 42) ¹Yakup Mısır’da buğday olduğunu öğrenince, oğullarına, ‘Neden birbirinize bakıp duruyorsunuz?’ dedi, ‘²Mısır’da buğday olduğunu duydum, gidin satın alın ki, yaşayalım, yoksa öleceğiz.’ ³Böylece Yusuf’un on kardeşi buğday almak için Mısır’a gittiler. ⁴Ancak Yakup Yusuf’un kardeşi Benyamin’i onlar ile birlikte göndermedi, çünkü oğlunun başına bir şey gelmesinden korkuyordu. ⁵Buğday satın almaya gelenlerin arasında İsrail’in oğulları da vardı. Çünkü Kenan ülkesinde de kıtlık hüküm sürüyordu.

⁶Yusuf ülkenin yöneticisiydi, herkese o buğday satıyordu. Kardeşleri gelip onun önünde yere kapandılar. ⁷Yusuf kardeşlerini görünce tanıdı, ama onlara yabancı gibi davranarak sert konuştu: ‘Nereden geliyorsunuz?’ ‘Kenan ülkesinden’ diye yanıtladılar, ‘Yiyecek satın almaya geldik.’ ⁸Yusuf kardeşlerini tanıdıysa da kardeşleri onu tanımadılar.” ⁹O zaman Yusuf onlar ile ilgili düşlerini anımsadı.”

Ne olduğunu anlıyor musunuz? Yusuf’un ağabeylerinin, aynı Yusuf’un uzun zaman önce düşünde görmüş olduğu gibi küçük kardeşleri Yusuf’un önünde yere kadar eğildiklerini görüyoruz. Nefret duydukları, inkar ettikleri ve sonunda öldürmek istedikleri bu Yusuf’un önünde şimdi yere kapandılar. Yusuf, kardeşlerini hemen tanıdı, ama onlar Yusuf’u tanımadılar, çünkü onu yirmi yıldır görmemişlerdi. Tanrı isterse, bir sonraki dersimizde, Yusuf’un öyküsünü bitireceğiz ve kendisini kardeşlerine nasıl tanıttığını göreceğiz.

Ama şimdi bugünkü dersimize dönelim. Tanrı Yusuf ve onun ağabeylerinin öyküsü aracılığı ile bize ne öğretmek istiyor? Tanrı, bizlerin, Yusuf ve ağabeyleri arasında geçen olayların dünyanın Kurtarıcısı ve Adem’in soyu arasında olacakların bir örneği olduğunu bilmemizi istiyor. Dostlar, eğer bugünkü dersimizden hatırlamamız gereken bir şey varsa, o da şudur: Yusuf, Tanrı’nın dünyaya göndermeyi vaat etmiş olduğu Kurtarıcı’nın bir gölgesiydi (bir resmiydi). Yusuf’un öyküsünde, bu olaydan yaklaşık bin sekiz yüz yıl sonra dünyaya gelen Kurtarıcı’nın öyküsünde önceden ima eden (simge ile gösteren, resmeden) en az yüz unsur (olay, kıyaslama) mevcuttur. Hak vereceğiniz gibi, bu programda, yüz kıyaslamanın hepsinden söz etmek için ayıracak zamanınız yok. Ama üç tanesine değineceğiz.

1. Önce Yusuf’un ağabeylerinin nasıl hem Yusuf’u hem de onun gördüğü düşleri reddettiklerini gördük. Ağabeyleri Yusuf’tan nefret ettiler, ona hakaret ettiler ve hatta onu sattılar. Tanrı’nın dünyaya gönderdiği Kurtarıcı da aynı durumlar ile karşı karşıya kaldı. Dünya insanları hem Kurtarıcı’yı hem de çağrısını reddettiler – O’na hakaret ettiler, zulmettiler, O’nu sattılar ve hatta O’nu bir çarmıha çivilediler.
2. Konu ile ilgili ikinci resim şudur: İnsanlar önce, Yusuf’u küçümsediler, önemsemediler, haksızlık ettiler ve zindana attılar. Ama yine de Tanrı’nın belirlediği zaman geldiğinde, Mısır kralı Yusuf’u, tüm ülkeye en üstün yönetici olarak atadı ve açlık ve ölümden kurtarılmak isteyen herkese şöyle dedi: “ Yaşam Koruyucusu Yusuf’a gidin!” Aynı şekilde, Tanrı’nın dünyaya göndermiş olduğu Kurtarıcı ile ilgili olarak RAB Tanrı şöyle der: Atamış olduğum Kurtarıcı’ya gidin! Yaşam Koruyucusu O’dur! Yaşam Kaynağı O’dur! Eğer O’na boyun eğerseniz, yüreğinizde ve canınızda bir daha asla açlık duymayacak ve sonsuza kadar yaşayacaksınız.
3. Yusuf ve Kurtarıcı arasındaki üçüncü benzerlik, ciddi bir benzerliktir. Yusuf’un ağabeyleri sonunda Yusuf’un yetkisine boyun eğdiler. İnkar ettikleri ve hor gördükleri kişinin önünde onun ayaklarına kapanmaktan başka bir çareleri kalmamıştı. Aynı şekilde Tanrı Sözü de, bu güne kadar pek çok kişinin reddettiği ve hor gördüğü Kurtarıcı’nın bir gün dünyayı adalet ile yargılamak için geri döneceğini bildirir. O gün dünyadaki tüm insanlar, O’nun önünde yere eğilecekler; herkes O’nun Tanrı tarafından atanan Kurtarıcı ve dünyanın Yargıcı olduğunu bilecek!

Dinleyici dostumuz, siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Tanrı’nın sizi sonsuz yargıdan kurtarmak için atamış olduğu Kurtarıcı’ya boyun eğdiniz mi? Yoksa, iş işten geçene kadar, yani O’nun önünde yere eğilmek için zorlanacağınız Yargı Günü’ne kadar bekleyecek misiniz?

Bugünkü programımıza burada son vermemiz gerekiyor, ama bu, artık bu günkü ders hakkında düşünmeniz gerekmediği anlamına gelmiyor!

Tanrı bu gün işittiğiniz her konuda sizi bereketlesin ve anlayış versin. Tanrı Sözü şöyle der:

“Peygamberlerin sözleri bizim için daha büyük kesinlik kazandı. Gün ağarıp sabah yıldızı yüreklerinizde doğuncaya dek, karanlık yerde ışık saçan çıraya benzeyen bu sözlere kulak verirseniz, iyi edersiniz.” (2.Petrus 1:19)